هر برگی که از درخت می افتدهر آهی که از لب های منهر اشکی که از چشم های توپاییز یک قدم نزدیکتر می شود...تا برهنگی درختتا تنهایی منتا افسردگی توما هر کدامدرخت خسته ای هستیمعریان شده از اندوهپاییزتنها بهانه ایستکه راحت تر آه بکشیم
نظرات شما عزیزان:
کد را وارد نمایید:
عکس شما